Genius loci jest duchem miejsca, czyli pewnego rodzaju atmosferą danej przestrzeni, która wpływa na jej wyjątkowość. Na atmosferę tę mogą oddziaływać tworzące miejsce elementy, zarówno materialne, jak i niematerialne, odczytywane zwykle przez każdego w różny sposób, a niekiedy przez wielu niedostrzegane lub zauważane dopiero wtedy, gdy dochodzi do ich utraty.

W wielu przypadkach bardzo duże znaczenie ma kontekst kulturowy czy historyczny przestrzeni, w której znajduje się odbiorca, a więc zdarzenia, którymi przestrzeń jest nasycona. Wielu przestrzeniom wyjątkowości nadają drzewa, niektóre potężne, inne naznaczone historią – jednak czy znajdziemy pod nimi genius loci?

Drzewa stanowią nieodzowny element przestrzeni publicznych i nie tylko. Począwszy od terenów zieleni po obiekty pełniące najróżniejsze funkcje, drzewa towarzyszą ludziom w tych miejscach często przez dziesiątki lat, zapisując wnikliwie historię. Ich obecność w wielu przypadkach zaznacza ducha danego miejsca, tworząc jego tożsamość i wyjątkowość. Zieleń można odbierać w takich przestrzeniach kompleksowo, jako całość, lub w niektórych przypadkach zwracać uwagę na jeden konkretny okaz, budujący przestrzeń wokół siebie. Genius loci jest dużym wyzwaniem dla architektów krajobrazu, którzy w swoich projektach muszą tak...